سازمان ملل با یادآوری این نکته که جمعیت جهان در سال ۱۹۵۰ تنها ۲ و نیم میلیارد نفر بود، «این رشد بی‌سابقه» را نتیجه «افزایش تدریجی طول عمر به لطف پیشرفت‌های به دست آمده در زمینه سلامت، تغذیه، بهداشت شخصی و پزشکی» می‌داند.